Πρόληψη των διαταραχών άγχους.

Το άγχος είναι διαγενεαλογική ψυχολογική δυσκολία. Διδάσκεται μέσα στις οικογένειες από τους παλιούς τρόπους σκέψης και σχέσης που δεν βοηθούν τους ανθρώπους (γονείς και παιδιά) να ζήσουν τη ζωή στην πραγματικότητα του σήμερα αλλά στη νοσταλγία του χθές. Η εμφάνιση και ανάπτυξη μιας διαταραχής άγχους τις πιο πολλές φορές σηματοδοτεί τη χρόνια αμφιθυμία ή και αδυναμία της οικογένειας να βοηθήσει τα μέλη της να πετύχουν τους στόχους της ζωής τους. Η τελική θεραπεία μιας διαταραχής άγχους δεν επιτυγχάνεται ποτέ με τη μείωση της φανερής συμπτωματολογίας του ανθρώπου που πάσχει. Αγγίζει πάντοτε τις σχέσεις μέσα στην οικογένεια με κάποιον τρόπο.

Η έγκυρη διάγνωση μιας διαταραχής άγχους συνήθως καθυστερεί πολλά χρόνια μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Αυτό οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι αργούν να ζητήσουν ειδική βοήθεια για αυτές. Η δε πρόληψη απουσιάζει σχεδόν εντελώς. Η εντυπωσιακή απουσία της πρόληψης των διαταραχων άγχους στην εποχή μας οφείλεται στο γεγονός ότι η γνώση των περισσοτέρων για το άγχος σήμερα είναι ανάλογη με τη γνώση των περισσοτέρων για τη χοληστερίνη 50 χρόνια πριν. Πρόληψη σημαίνει έγκαιρη δράση από την οικογένεια ή το ευάλωτο μέλος, αν είναι ενήλικο, πριν την ανάγκη κλινικής ψυχολογικής ή ψυχιατρικής παρέμβασης. Αυτή η δράση προϋποθέτει στην πραγματικότητα να μάθουν οι άνθρωποι και οι οικογένειες ένα καινούριο λεξιλόγιο. Όπως πρόσφατα έμαθαν τη χοληστερίνη και αργότερα προχώρησαν περισσότερο και έμαθαν να διακρίνουν την «καλή» από την «κακή» χοληστερίνη, με τον ίδιο τρόπο θα βοηθούσε στην πρόληψη των διαταραχών άγχους η ικανότητα διάκρισης ανάμεσα στο «καλό» και στο «κακό» άγχος:

Παραδείγματα:

1. Το παιδί δεν κλαίει όταν φεύγει η μαμά επειδή είναι δειλό. Νιώθει άγχος αποχωρισμού.
2. Δεν φοβάται τα σκυλιά επειδή του γαύγισε ένα όταν ήταν πέντε χρονών. Νιώθει μετατραυματικό άγχος (εδώ ο γονιός εξηγεί σωστά την αιτία της συμπεριφοράς αλλά δεν υποψιάζεται τις συνέπειές της).
3. Δεν επιμένει να μετράει μέχρι το 10 πριν ξεκινήσει το φαγητό του επειδή είναι ξεροκέφαλος. Νιώθει ψυχαναγκαστικό άγχος.
4. Δεν αποφεύγει τα άλλα παιδιά επειδή είναι ντροπαλός. Νιώθει κοινωνικό άγχος.

Το χρόνιο βίωμα των παραπάνω μορφών αγχωτικότητας και η ταυτόχρονη απουσία έγκαιρης συνειδητοποίησης από το γονιό της αληθινής φύσης των συναισθηματικών αντιδράσεων του παιδιού που μεγαλώνει, προετοιμάζουν ανεπίγνωστα μια διάγνωση του άγχους στην ενήλικη ζωή. Οι διαταραχές άγχους στην προδρομική τους περίοδο είναι όμοιες με τις σωματικές ασθένειες: προϋποθέτουν χρόνια έκθεση του ανθρώπου που κινδυνεύει στους αιτιολογικούς παράγοντες, πριν την εμφάνισή τους. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα αίτια των σωματικών ασθενειών, τα οποία οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν, τα αίτια των διαταραχών άγχους είναι σχεδόν ολοκληρωτικά άγνωστα στο ευρύ κοινό. Η δημιουργία μιας προληπτικής αντίληψης για τις διαταραχές άγχους και ταυτόχρονα η μετάθεση της αποτελεσματικής παρέμβασης από την μετά τη διάγνωση περίοδο στην προδρομική περίοδο αποτελούν επιλεγμένους στόχους της Ελληνικής Εταιρείας Διαταραχών Άγχους.

Ρωτήστε τον θεραπευτή σας:

1. Για το πώς μπορείτε να προφυλάξετε τους ανθρώπους που αγαπάτε από τις διαταραχές άγχους.
2. Για τα πρώτα σημάδια μιας διαταραχής άγχους.

Ενημερώστε τον θεραπευτή σας:

1. Αν υποψιάζεστε ότι ένας από τους γονείς σας έπασχε από μια διαταραχή άγχους.
2. Αν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας μπορεί να βιώνει «κακό» άγχος.