Η θεραπεία των Διαταραχών Άγχους.

Η θεραπεία των διαταραχών άγχους στοχεύει σε δύο αλληλένδετους στόχους:

1. Αρχικά στην άμεση μείωση και στη συνέχεια στην πλήρη εξάλειψη των συμπτωμάτων
2. Αργότερα στην απομάκρυνση των αιτίων που δημιούργησαν τη διαταραχή.

Ο πρώτος στόχος είναι σχετικά απλός στην κοινή κατανόησή του για τον ασθενή και για τον θεραπευτή. Για παράδειγμα, ο ασθενής που πάσχει από αγοραφοβία και ο θεραπευτής που τον βοηθά, συμφωνούν ότι είναι βελτίωση για τον ασθενή το να μπορεί να μετακινείται χωρίς να έχει την ανάγκη συνοδού.

Ο δεύτερος στόχος είναι πιο δύσκολο να γίνει κατανοητός. Ο ασθενής συνήθως δεν γνωρίζει ποιο είναι το αίτιο της διαταραχής. Συχνά δυσκολεύεται σε μια σειρά από τομείς της ζωής του,  εκτός από τα σωματικά συμπτώματα, Οι τομείς αυτοί εμπεριέχουν οπωσδήποτε δυσκολίες στη σχέση του με τον εαυτό του. Για παράδειγμα, σκέφτεται: «δεν έχω αυτό τον καιρό αγοραφοβία αλλά ντρέπομαι όταν σκέφτομαι ότι έχω ψυχολογικά προβλήματα».

Επεκτείνεται όμως η αγωνία του και στις σχέσεις του με άλλους ανθρώπους. Για παράδειγμα, συχνά λέει στον θεραπευτή του, μετά την πρώτη μείωση των σωματικών συμπτωμάτων: «δεν έχω καλή σχέση με τον άνδρα μου αλλά δεν θέλω να πάρω διαζύγιο γιατί δεν είναι κακός άνθρωπος». Είναι σημαντικό για το αποτέλεσμα της θεραπείας και κρίσιμο για τη διατήρηση του αποτελέσματος να ενημερωθεί ο ασθενής με απλά λόγια για το πώς ακριβώς συνδέονται οι αγωνίες τις οποίες αναφέρει στη σχέση του με τον εαυτό του και στη σχέση του με τους άλλους ανθρώπους με την διαταραχή άγχους που ανέπτυξε.

Υπάρχουν περισσότερα από ένα θεραπευτικά μοντέλα για την επίτευξη των δύο στόχων. Τα τελευταία χρόνια η Γνωσιακή και Συμπεριφορική θεραπεία υπόσχεται εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα στο επίπεδο του συμπτώματος. Ωστόσο, μεγάλος αριθμός ασθενών (περίπου το ένα τρίτο) δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στη θεραπεία αυτή. Οι λόγοι είναι:

1. Η συνοδή κλινική εικόνα του ασθενούς η οποία μένει αδιάγνωστη ή στην περιφέρεια του θεραπευτικού πρωτοκόλλου.
2. Η πλημμελής εφαρμογή του Γνωσιακού και Συμπεριφορικού σχήματος.
3. Η περιορισμένη σε συμπτωματοκεντικά κριτήρια ψυχομετρική αξιολόγηση του ασθενούς πριν και κυρίως μετά τη θεραπεία.

Ταυτόχρονα με τις θεραπείες του Γνωσιακού και Συμπεριφορικού τύπου υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός άλλων θεραπειών οι οποίες εστιάζουν σε διαφορετικά στοιχεία των διαταραχών άγχους και χαίρουν εκτίμησης στη διεθνή βιβλιογραφία. Ιδιαίτερα δημοφιλής ανάμεσα σε αυτές είναι η Συστημική θεραπεία, ιδιαίτερα ο τύπος της ομαδικής Συστημικής παρέμβασης η οποία ενδιαφέρεται να βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο υπάρχει ο ασθενής στις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους, ιδιαίτερα με εκείνους οι οποίοι είναι συναισθηματικά σημαντικοί για τον ασθενή.

Δεν υπάρχει μια θεραπεία ιδανική για όλους τους ανθρώπους που υποφέρουν από διαταραχές άγχους. Η επιτυχία ή η αποτυχία μιας θεραπείας για τις διαταραχές άγχους εξαρτάται καθοριστικά από την ιδιαίτερα προσεκτική και διακριτικά επιλεκτική εφαρμογή των διαφόρων θεραπευτικών σχημάτων στον κάθε ξεχωριστό ασθενή. Η ευαισθητοποίηση της νέας γενιάς θεραπευτών στις δυνατότητες των θεραπειών που βρίσκονται έξω από το χώρο της δικής τους ειδίκευσης, θα ήταν πραγματικά ευεργετική για την αποτελεσματικότερη θεραπεία των ανθρώπων με συμπτωματολογία του άγχους.

Ενημερώστε τον ειδικό:

1. Αναλυτικά για τις προηγούμενες προσπάθειές σας να αντιμετωπίσετε μια διαταραχή άγχους. Συγκεκριμένα, πείτε στον ειδικό τί σας βοήθησε και τί σας δυσκόλεψε στις προηγούμενες θεραπείες.
2. Για την αγωνία που μπορεί να έχετε σχετικά με την ικανότητά σας να γίνεται καλά και να μην υποτροπιάσετε στο μέλλον.

Ρωτήστε τον ειδικό:                 

1. Για το αίτιο της δικής σας διαταραχής άγχους.
2. Για το πώς το αίτιο συνδέεται με τα συμπτώματά σας.            

Ζητήστε από τον ειδικό:

Να προχωρήσει η θεραπεία σας μετά τα συμπτώματα και να εμποδίσει την υποτροπή.